Δεν θέλω να ξημερώνει...η νύχτα με κάνει να ονειρεύομαι και τα όνειρα μου χαρίζουν αυτό που η πραγματικότητα μου αρνείται ...λίγες στιγμές δίπλα σου!

Να ΄ξέρες πόσο ανάγκη σε ΄χω αυτή τη στιγμή ... Πόσο ανάγκη έχω να δω έστω τη θολή σκιά του προσώπου σου να καθρεφτίζεται στην λίμνη που σχημάτισαν τα δάκρυα μου . Πόσο ανάγκη έχω να νιώσω τα φτερά σου να με κλείνουν μέσα τους και τις άκρες των δαχτύλων σου ν΄ αγγίζουν δειλά κάθε ίχνος του κορμιού μου αφήνοντας ΄πάνω τ΄ αποτυπώματά σου ...

Θέλω , ν΄ακούσω τον ήχο της φωνής σου , να δω το βλέμμα σου να καρφώνεται ΄πάνω μου και να αισθανθώ την ανάσα σου να γίνεται ένα με την δική μου ... Θέλω , να μου μιλάς και εγώ να στέκομαι σιωπηλή και ν΄ αποτυπώνω στην μνήμη τον ήχο της φωνής σου σαν να ΄ναι η τελευταία φορά που τον ακούω και τρέμω μη τον χάσω ... Γιατί , ξέρω ό,τι κάποια στιγμή θα τον χάσω κι ας μη το θέλω ...

Σε παρακαλώ , άπλωσε κι απόψε τα λευκά φτερά σου κι έλα κοντά μου . Έχω αφήσει το κλειδί στην πόρτα και ένα μαξιλάρι πλάι στο δικό μου που περιμένει να καλύψεις το κενό ... Στο κομοδίνο δυο κρυστάλλινα ποτήρια κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί δίπλα στην δική μου μιζέρια ...

Μα κι αν δεν ΄ρθείς , δεν πειράζει ... Πες μου , απλά που μένεις και θα ΄ρθω εγώ . Πες μου , τον δρόμο που οδηγεί έξω απ΄την πόρτα σου και μη φοβάσαι δεν θα την περάσω . Εκεί θα στέκω ακόμη κι αν πέφτει χαλάζι και καίει τα τσακισμένα μου φτερά. Εκεί , να νοιώθω τον χτύπο που έχασε η καρδιά μου να πάλλεται στο στήθος σου ...

Πες μου , μονάχα ποιο μονοπάτι πρέπει ν΄ακολουθήσω για να φτάσω στον δρόμο που θα με φέρει σε ΄σένα . Δεν με νοιάζει τι εμπόδια θα συναντήσω , ξυπόλυτη ΄πάνω στ΄ αγκάθια θα διανύσω την απόσταση που μας χωρίζει για να μυρίσω τ΄ άρωμα του κορμιού σου έστω κι από μακριά ... Πες μου , τον δρόμο κι ας μην αισθανθούν τα χείλη μου την γεύση των δικών σου . Εγώ , θα έρθω σέρνοντας το εγώ μου ως εκεί απλά και μόνο για να πω ό,τι περπάτησα στον δρόμο που πατάς ...

Χωρίς τίτλο.....

Και το τώρα?
Έφυγες, αλλά δεν κρύφτηκες από μένα.
Έμεινες εδώ να μου θυμίζεις τις στιγμές που ζήσαμε.
Νιώθω μεγάλη μοναξιά.
Μια ανεξήγητη, παράλογη μοναξιά..
και εσύ θέλησες να ανοίξεις το δρόμο για να φύγεις από μένα.
Ευτυχώς σε γνώρισα, σε αισθάνθηκα..
Σ' αγάπησα γιατί ήμουν εσύ.
Δεν θέλω να κάνω τίποτα.
Βαρέθηκα να κλαίω.
Και ο χρόνος τίποτα δεν απαλύνει.
Δεν επέλεξα εγώ τη μοναξιά αλλά αυτή έμενα.
Η μοναξιά είναι από σένα καμωμένη.
Η μοναξιά μου ήταν άμυνα απέναντι σε σένα.
Τον έρωτα το έσβησες μέσα σε ένα βράδυ.
Είσαι πρώτος στο να σβήνεις και να αναιρείς..

Κανείς δεν γνωρίζει την μοναξιά που κρύβω μέσα μου.
Κάνει τόσο πολύ κρύο εκεί μέσα..

Θα σε ξαναδώ;

Ναι!
Σε μια άλλη ζωή.
Θα σε περιμένω.
Τι άλλο μπορώ να κάνω;

Φιλαράκια...............!!!!!!!!!!!!!!

Πες μου θάλασσα.............

Αυτό το τραγούδι...τα λέει όλα....

Σε περιμένω....για να σε αγαπήσω...

Παρατηρώ τους ανθρώπους κάθε φορά που βγαίνω έξω και βλέπω στα πρόσωπα τους μία σκιά! Στα τόσα εκατομμύρια άνθρωποι που είμαστε πως είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μεγάλη μοναξιά!

Τσαλαπατήθηκαν όπως φαίνεται τα πάντα και οι ψυχές μας γίνανε σας τοπίο πολέμου με το καθένα από μας πρωταγωνιστή!

Τι ψάχνω και εγώ! Αγάπη μέσα στα συντρίμμια! Μία αγάπη αληθινή όπως είναι ο ουρανός. Ακόμη και όταν έχει συννεφιά ο ουρανός στο βάθος παραμένει γαλανός.

Εμείς όμως σκοτεινιάζουμε και μαυρίζουμε κάθε νότα ομορφιάς που ξεπροβάλλει στις ζωές μας. Δε ξέρω αν αυτό είναι φόβος ή δειλία, είναι πάντως κάτι που με φοβίζει τρομερά.

Περιμένω ακόμη εσένα να μου κρατήσεις το χέρι, περιμένω ακόμη εσένα να με πάρεις αγκαλιά και να μου πεις ένα παραμύθι για να κοιμηθώ μέσα στην αγκαλιά σου.

Περιμένω ακόμη εσένα που μπορεί να μην έχεις φτερά αλλά θα σαι άγγελος.

Περιμένω εσένα που θα φωτίσεις τη ψυχή μου και θα βρω τη χαμένη μου παιδικότητα, θα ξανά ονειρευτώ και θα ξανά ελπίζω. Κι αυτό γιατί εσύ θα σαι το νόημα της ζωής μου!

Ακόμη και αν ο ήλιος λάμπει εμάς μας σκεπάζει η νύχτα.

Λένε πως όταν κάποιος πεθαίνει, έρχεται ένας άγγελος και τον συνοδεύει μέσα από το πέρασμα μεταξύ ζωής και θανάτου για να περάσει στην αντίπερα όχθη! Τότε θα έρθεις δίπλα μου άγγελε μου και θα σε δω στα μάτια; Μέχρι τότε απλά θα περιμένω αυτό το πέρασμα;

Προσεύχομαι καθημερινά σε αυτό που λέγεται θεός για να μου δώσει λίγη δύναμη και υπομονή για να σε περιμένω λίγο ακόμη... Προσεύχομαι για να σαι καλά κι ας μη σε έχω δει ποτέ, ας μη σε έχω αγγίξει, ας μην έχω μυρίσει το άρωμα του κορμιού σου, ας μην σου έχω χαϊδέψει τα μαλλιά την ώρα που κοιμάσαι!

Ίσως υπάρχεις, ίσως μία μέρα έρθεις κοντά μου και αγαπηθούμε. Ενώσουμε τους κόσμους μας ακόμη και αν είναι τόσο διαφορετικοί! Ακόμη και αν δε σε γνωρίσω εδώ σε αυτό τον άσχημο και κακό κόσμο, θα σε γνωρίσω πάνω στον ουρανό, εκεί που θα πετάμε οι δύο μας και θα μας ζεσταίνει ο ήλιος.

Όλοι πλέον παλεύουν για τα χρήματα, τα ακριβά ρούχα και αρώματα, την εικόνα τους που όσο πιο ακριβοπληρωμένη είναι τόσο μεγαλύτερο σεβασμό εισπράττουν. Η αγάπη όμως που πήγε, τα όνειρα πιο δρόμο έχουν πάρει…;

Όνειρο....

Ταξιδεύω σ' ένα όνειρο
μόνο εγώ και εσύ μαζί
ο ένας στην αγκαλιά του άλλου
την ανάσα σου να νιώθω.

Τα χείλη σου ν' αγγίζω
στην αγκαλιά σου να κουρνιάζω
να ονειρεύομαι τη ζωή μαζί σου
και να χαμογελάω από ευτυχία.

Η καρδιά μου αγάπη γεμάτη για σένα
το κορμί μου ν' αναζητεί
το δικό σου κορμί ν' αγαλλιάσει
και απ΄ τα χέρια σου μια σφικτή αγκαλιά