Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

The Beatles - The Honeymoon Song (Live at the BBC)




Πάει αρκετός καιρός απο την τελευταία μου ανάρτηση.

Μάλλον χρειαζόμουν να μείνω λίγο μακρυά απο το βασίλειο των σκέψεων μου...αλλά όχι απο τις σκέψεις μου!

Μου έλλειψε. Μου λείψατε.

Πέρασα όμορφα, Γεύτηκα γεύσεις καινούργιες, Άκουσα ήχους πρωτόγνωρους, Είδα εικόνες καινές που ξόρκισαν τα παλιά.

Νιώθω κάθε μέρα ολοένα πως αλλάζω. Μα πάντα ίδια μένω. Κι όμως αλλάζω.

Ξυπνάω με την ελπίδα, κοιμάμαι με την πίστη.

'Εμαθα αυτό το διάστημα πως σημασία δεν έχει τι νομίζεις ότι είσαι αλλά τι κάνεις για να είσαι αυτό που είσαι!

Δεν είναι πάντα εύκολο να παλεύεις με τον εαυτό σου. Είναι όμως δυσκολότερο να παραδίνεσαι σε αυτόν.

Κατάλαβα καλύτερα απο κάθε φορά πως ένα κεφάλαιο ζωής κλεινει. Πως όλα τα βιβλία έχουν τελευταία σελίδα.

Ο φόβος που προσπαθώ να νικήσω. Ο εχθρός που νομίζω οτι έχω. Η κρύα τελευταία σελίδα.

Πρέπει να την αγαπήσω. Θέλω να την αγαπήσω. Θα την αγαπήσω.

Γιατί και η τελευταία μου σελίδα μου ανήκει. Απο μένα θα γραφεί. Εγώ θα την επιλέξω.

Μου ανήκει. Δεν της ανήκω.

Χαμένη όπως ήμουν στα μονοπάτια του έξω κόσμου συνειδητοποίησα πως τελικά ζούμε παράλληλες ζωές.

Αυτές ψάχνουμε κι αυτές μας ψάχνουν.

Ζούμε με τα παράλληλα Εγώ μας.

Μας βασανίζουν και τα βασανίζουμε.

Βιώνουμε το παράλληλο, Βιώνουμε και το τεμνόμενο.

Αυτο θέλω, Αυτό κυνηγάω.

Αυτο θα ζήσω.